Niestandardowe luksusowe bambusowe europejskie boksy dla koni w obróbce powierzchniowej powłoki

Członkowie tych grup bakterii są najczęściej wykorzystywani jako wskaźniki możliwego zanieczyszczenia ścieków, ponieważ powszechnie występują w odchodach ludzkich i zwierzęcych. Chociaż na ogół same nie są szkodliwe, bakterie te mogą wskazywać na możliwą obecność innych patogennych (chorobotwórczych) bakterii, wirusów i pierwotniaków, takich jak czerwonka, wirusowe zapalenie wątroby typu A i cholera (EPA 1986, 1997). W związku z tym ich obecność w strumieniach stanowi zagrożenie dla zdrowia. Źródła zanieczyszczenia odchodami do wód powierzchniowych obejmują oczyszczalnie ścieków, szamba na miejscu, nawóz domowy i dzikie zwierzęta oraz spływ burzowy. Grupy bakterii mają różne poziomy kryteriów. Według California Department of Health maksymalny dopuszczalny poziom bakterii coli wynosi 10 000 MPN / 100 ml, w oparciu o pojedynczą próbkę wody, do rekreacji w kontakcie z wodą (DHS 2006). 7-dniowe kryterium średniej geometrycznej E. coli według EPA (1986) dla rekreacji w kontakcie z wodą, oparte na pięciu lub więcej próbkach w okresie 30 dni, wynosi 126 MPN / 100 ml, przy wyznaczonej maksymalnej plaży 235 MPN / 100 ml. Stężenia enterokoków w kąpieliskach nie powinny przekraczać 61 MPN / 100 ml (EPA 1986). Liczne oceny jakości wody wykazują stężenia bakterii przekraczające kryteria jakości wody. Dostępne dane pokazują podwyższone poziomy stężeń bakterii w dolnej zlewni Redwood Creek (Stillwater 2005, Lendvay i Benning 2006, HI EA 2009). Wśród badań przyjmuje się, że główne źródła skażenia bakteryjnego obejmują ludzkie źródła septyczne, stabilne operacje, urządzenia sanitarne i częste stosowanie przez ludzi. W połowie lat 90. NPS wdrożył program intensywnego monitorowania jakości wody w dolnej zlewni rzeki Redwood Creek, koncentrując się na stabilnych działaniach i praktykach zarządzania w Golden Gate Dairy (Vore 1997). Podczas monitorowania w latach 1997–1998 wody badano pod kątem bakterii coli w kale w Muir Woods, Pacific Way, Muir Beach, Golden Gate Dairy i Green Gulch Creek. W tych testach mediana bakterii z grupy coli w kale w górnych miejscach Muir Woods i Green Gulch była zgodna z kryteriami państwowymi, podczas gdy próbki poniżej w Pacific Way, Golden Gate Dairy i Big Lagoon przekroczyły laboratoryjne granice wykrywalności i przekroczyły standardy zdrowotne, wskazując na zanieczyszczenie bakteriami coli w kale ( Stillwater 2005).

Lendvay i Benning (2006) podali w 2006 r. Pomiary bakterii z grupy coli w kale poniżej maksymalnego stanu dla bakterii z grupy coli w kale wynoszącej 400 kolonii / 100 ml. Najwyższą liczbę bakterii w zlewni zanotowano na Muir Beach, najniższym wzniesieniu i najdalszym miejscu pobierania próbek. Zgodnie z oczekiwaniami, Muir Beach wykazała również najwyższą liczbę kolonii E. Coli (27 MPN / 100 ml ± 15,70) i ​​najwyższą liczbę enterokoków (117 MPN / 100 ml), z których oba przekraczają granice kryteriów stanowych (Lendvay i Benning 2006). Niedawna analiza uzupełniająca danych zebranych przez NPS w latach 2004–2005 przeprowadzona przez Stillwater Sciences (2005) sugeruje, że obecne praktyki użytkowania gruntów w stajniach i innych miejscach nadal prowadzą do nadmiaru składników odżywczych i bakterii w dolnej części zlewni. Monitorowanie SWAMP przeprowadzone podczas letniej pory suchej, w jednym miejscu w Rodeo Creek, wykazało stężenie E. coli na poziomie 120 MPN / 100 ml (RWQCB 2009, 2010c). Wysiłki związane z próbkowaniem zgłoszone w Headlands Institute EA (2009) wykazały, że liczba bakterii z grupy coli w Rodeo Creek wynosi od 240 do 900 jednostek kałowych z grupy coli na 100 ml; który przekracza cele dla wód powierzchniowych. Monitorowanie SWAMP w Tennessee Valley Creek nie uwzględniło tego parametru.

Szczegóły produktu: