Sznurek tkany, zwęglony, klasyczny bambusowy obora dla koni z drutem rurowym

W praktyce handlowej deski wypełniające są wymiarowane na podstawie wewnętrznych doświadczeń firmy. Brak systematycznych danych na temat odporności materiałów wypełniających na uderzenia i niewielka zweryfikowana wiedza na temat obciążenia udarowego kopnięciami koni pozwala na zalecenie jedynie grubej deski. W konsekwencji, odporności na uderzenia w przegrodach wewnętrznych stabilnych koni nie można ocenić na podstawie określonego standardu. Oznacza to, że w przypadku istotnej awarii i powstałych obrażeń roszczenia odszkodowawcze są przewidywalne, a obiektywne wyroki są trudne do osiągnięcia. W związku z tym niniejszy dokument ma na celu stworzenie podstawy w przyszłości do budowy stadnin koni odpornych na kopnięcia, a w konsekwencji o niskim ryzyku kontuzji. W tym zamiarze przedstawiono przegląd aktualnego stanu badań wytrzymałości drewna na zginanie przy uderzeniu, szczególnie próbek o dużych wymiarach, oraz określenia obciążenia uderzeniem konia. Dodatkowo przedstawiono wyniki badań zginania udarowego na deskach wypełniających. Ponadto proponowane są obiecujące alternatywne gatunki drewna i przetworzone produkty z drewna jako substytuty wykorzystania drewna tropikalnego jako materiału na deski. Na koniec przedstawiono właściwości mechaniczne laminowanej tarcicy bambusowej, popularnego materiału deski.

Kopanie, stereotypowe zachowanie koni, może być postrzegane jako reakcja na złe warunki dobrostanu zwierząt i stres środowiskowy (Broom, 1983). Pomimo faktu, że konie są zwierzętami społecznymi, przetrzymywanie w boksach lub kojcach jest nadal powszechne. Konstrukcja pudełka z minimalnym kontaktem między sąsiednimi końmi jest jednym z głównych czynników zwiększonego nienormalnego zachowania koni zamkniętych (McGreevy i in., 1995). Zachowanie stereotypowe nie ma żadnej funkcji i może być wywołane frustracją lub wadliwe (Mason i Rushen, 2006). Wśród klasycznych stereotypów koni, takich jak tkanie (poruszanie się) lub szopowanie (ustne), kopanie po stajni lub w ścianę można zakwalifikować jako samookaleczenie (McDonnell, 2011). Dopóki siła kopania jest niska, kopanie z przeciągnięcia można uznać za zły nawyk. Jednak silne kopnięcia mogą powodować awarię materiału, nogi mogą utknąć i spowodować obrażenia zagrażające życiu podczas puszczania lub - w najgorszym przypadku - nie puszczania konia po utknięciu.

Podczas określania obciążenia uderzeniem konia należy skupić się na deskach wypełniających, ponieważ większość uszkodzeń spowodowanych kopnięciem występuje w dolnych 5 stóp (∼ 1,5 m) przegrody, która jest zwykle zbudowana z desek z nierównego cięcia, języka i wpustu (Wheeler i wsp., 2002). W 2011 r. Von Wachenfeldt i in. opublikował badanie mające na celu zmniejszenie ryzyka obrażeń i wypadków podczas kopania koni z prawidłowym projektem konstrukcyjnym i odpowiednim wyborem materiałów budowlanych i kształtu stajni. W tym celu określono obciążenie uderzenia kopią koni w osprzęt i konstrukcję budynku, umieszczając ścianę pomiarową wyposażoną w czujniki obciążenia i skomputeryzowany system pomiarowy w wielu stajniach dla koni. W oparciu o obciążenie udarowe i czas trwania kopnięcia, mierzone dla największego uderzenia spowodowanego kopnięciem konia, sugerowano, że impuls 150 Ns jest odpowiedni, biorąc pod uwagę pewien margines bezpieczeństwa. W związku z tym zaproponowano, aby zapotrzebowanie na odporność na uderzenia elementów stabilnych dla koni było równe 350 dżuli. Dalsze badania w tej dziedzinie są obecnie prowadzone przez Niemieckie Towarzystwo Rolnicze (DLG) w jego Centrum testowym Technologia i dane wejściowe do farmy, Groß-Umstadt, Niemcy, jak można wywnioskować z pierwszych publikacji (Gäckler, 2012; Glaser, 2012). W przeciwieństwie do von Wachenfeldta i in. (2011), Gäckler (2012) dodał szybką kamerę do konfiguracji testu, co oznacza, że ​​można oczekiwać bardziej szczegółowych informacji na temat energii uderzenia kopnięcia konia.

Szczegóły produktu: