Przenośny stajnia dla koni z panelem z bambusa, powierzchnia powlekana elektrycznie

Oprócz hangaru nowy kompleks balonów obejmował dom generatora znajdujący się około 200 stóp na południowy wschód od hangaru, w którym znajdował się łatwopalny gazowy wodór do nadmuchiwania balonów. Ostatnim elementem kompleksu było obszerne „boisko do balonów” znajdujące się na północ od hangaru, gdzie sterowce mogły być wystrzeliwane i wydobywane, a także rozkładany sprzęt naziemny. Pole obejmowało kwadratowy obszar około 500 stóp po stronie, która spadła z wysokości około 40 stóp z południa na północ. Pole zostało również poprzecinane kilkoma drogami i potokami i nie wydaje się być przygotowaną powierzchnią do lądowania w nowoczesnym sensie lotniska. Według biuletynu usług lotniczych zarówno 24, jak i 14 firmy przeniosły się do Crissy Field w Presidio do listopada 1921 r.

Nadciągający, ale pusty hangar stał się stałym elementem krajobrazu Fort Barry w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. W 1940 r. Stany Zjednoczone rozpoczęły mobilizację sił zbrojnych w celu ewentualnego zaangażowania się w rozszerzającą się wojnę europejską. W Marin Headlands utworzono kolejny fort artyleryjski, aby wzmocnić Fort Baker i Barry: Fort Cronkhite, położony po północnej stronie laguny Rodeo . Stare pole balonów na północ od hangaru stało się miejscem dwóch rozległych szop, które pospiesznie zbudowano, aby pomieścić rosnącą flotę pojazdów przydzielonych do posterunków. Wiaty te były praktycznie identyczne, każda o wymiarach 46 x 216 cali i składała się z 18 krytych wnęk rozmieszczonych w trzech schodkowych sekcjach po sześć wnęk. Szopy zostały zbudowane zgodnie ze znormalizowanym rysunkiem # 700-329 i zostały ukończone we wrześniu 1940 r. W połowie II wojny światowej hangar zaczął być modyfikowany z pierwotnej konfiguracji z 1920 r., Gdy jego zastosowanie jako puli motorowej zostało mocno ugruntowane. Pierwsza poważna zmiana miała miejsce w sierpniu 1943 r., Kiedy drzwi przesuwnych balonów zostały usunięte, a ich otwarcie otoczone materiałami odzyskanymi z drzwi. Dostęp pojazdu do wnętrza miał być teraz zapewniony przez dwoje przesuwnych drzwi 10 x 12 cali, a dostęp dla personelu przez dwoje drzwi 3 x 6 stóp 8 cali, po jednym w każdym z większych drzwi. W ramach przebudowy rozebrano również stalowe ramy portalowe podtrzymujące bramy rolowane, zwane technicznie gięciami. W listopadzie w północno-wschodnim rogu budynku, tuż przy jednych z nowych drzwi pojazdu, zbudowano dwupokojowe biuro z przylegającą latryną do basenu silnikowego. W 1944 r. Szopy pojazdów przeszły pierwszą modyfikację, gdy południowa trzecia część dzisiejszego Bldg. 901 zostało zamknięte, aby stworzyć szopę na farby.

Brązowowłosy kowboj (Molothrus ater) jest pasożytem gniazdowym, który negatywnie wpływa na sukces reprodukcyjny ptaków gniazdujących o otwartych filiżankach i występuje na całym obszarze projektu. Gardali i in., Badając sukces gniazdowania ptaków śpiewających w nadrzecznych rzekach Redwood i Lagunitas. (1999) donieśli o pasożytnictwie kowbojów na 37–47% gniazd warblera Wilsona w latach 1997-1998.

Szczegóły produktu: